Oburzeni.pl

homo

Dyktatura finansowa w Europie ?
To tak jak by wszystkim chorym przepisać to samo lekarstwo. Polska nie musi przystępować to paltu bankowego czy fiskalnego jednak jeżeli nie przystąpi to narazi się na dojenie przez pseudo-polskie Banki , których właścicielami nie są Polacy . Ratując strefę euro łatwo będzie pogrążyć polskie finanse w imię wyższych celów , niestety nie polskich jak zwykle. Polityka biedy i braku perspektyw to tylko jedna z opcji. Niestety najwygodniejsza do zrealizowania a co najważniejsze przy utrzymaniu istniejącego porządku . Ten porządek ma służyć rządzącym oraz grupie popleczników ma im zapewnić przyszłość i dobre , dostanie życie. Cała reszta musi cierpieć ubóstwo i biedę w związku z budową nowego porządku świata , który jak widać nie zapewni nam podniesienia poziomu życia nawet po kilkudziesięciu latach. W całej Europie zaleca się zaciskanie pasa jednak gównie dotyczy to ludzi niezamożnych. Nadal najlepiej ma się sektor finansowy , którego zaciskanie pasa nie dotyczy. Należy się zastanowić komu ten sektor powinien służyć ? Do czego został powołany a raczej jaką misję widzi dla siebie w przyszłości. Nie wiemy nic na temat tzw. Złych kredytów , ich ilości oraz start banków. Nie wiemy nic na temat wysokości złych obligacji jakie ogólnie skupiły banki. Wiemy jedynie , że są i , że jest ich dużo . Stanowią jednak tak wielki problem, że rządzący godzą się na recesję , która powstała głównie z powodu braku wolnych środków , które by mogły zasilić Europę tak aby popyt wewnętrzny , który jest ogromną siłą napędową, sprawił, że kryzys wreszcie się skończy. Błędna uliczka drukowania obligacji , które zasilają rozwój administracji państwowych oraz budowę , różnego rodzaju obiektów , które co prawda chwilowo sprawiają, że mamy mniejsze bezrobocie ale w konsekwencji po ich wybudowaniu nie mają wpływu na gospodarczy rozwój . Przykładem mogą być autostrady, które kierowcy starają się omijać w związku w wysokim kosztem opłat. Przeciętny Polak może w przeciągu życia z tych autostrad nie skorzystać ponieważ biorąc pod uwagę zaplanowaną na przyszłość dla nas biedę i ubóstwo większość społeczeństwa nie będzie podróżować . Rząd nie zakłada powstania większej ilości miejsc pracy ponieważ chce abyśmy pracowali do 67 roku życia czyli zakłada , że będzie w Polsce za kilkadziesiąt lat taka ilość miejsc pracy jak dzisiaj. Nie zakłada wzrostu gospodarczego , który by zapewnił nam choć by wyższe emerytury ani wzrostu populacji, który by był skutkiem polityki prorodzinnej oraz wzrostu zamożności społeczeństwa. A jak mogła być inna droga i czy jest możliwa ? Każdy głos sprzeciwu jest natychmiast atakowany, ośmieszany . Dziś nam wmówiono , nie ma innej drogi. Ale my to już znamy z poprzedniej epoki i jak widać znalazła się inna droga choć zabrnęliśmy w ślepą uliczkę. Zmuszanie nas do pracy do 67 roku życia bez zapewnienia tej pracy nasuwa różne skojarzenia. Bezduszne potraktowanie naszego pokolenia, które przecież nie wyrosło w dobrobycie jak inni obywatele Europy czy USA , skazane na biedę przez lata porównywane jest ciągle z tymi, którzy będąc nastolatkami żyli w wolności w zupełnie innych warunkach . Mięli to co dla nas było tylko nierealnym marzeniem . Potem mięli dobrze płatną pracę , zupełnie inne warunki egzystencjonalne . Dziś mają po 50-60 lat i nadal żyją w zupełnie innym świecie. Co najważniejsze mają dobrą opiekę zdrowotną i z tego powodu będą żyli dłużej. Otóż grupa tzw. intelektualistów po przejęciu w Polsce władzy doznała postępującej amnezji . Ja osobiście czuję się jak ofiara „Konzentrazion Lager” , która musi iść do gazu ponieważ taka jest w tym czasie polityka i inaczej się nie da ponieważ jeżeli pozwolą mi żyć budżet państwa upadnie a polska zbankrutuje. Ja wiem ,że moja ojczyzna broni się przed tym aby nie dać mi mojego mieszkania, które kupiłem a od 20 lat nie ma rządu, który by potrafił zlikwidować pozostałość po komunizmie jaką są spółdzielnie mieszkaniowe , że moja ojczyzna nie potrafi dać mi na własność 5 arów ogródka działkowego, że nie uwzględnia moich praw jako obywatele tamtej i tej epoki . Wiem też, że moi rodzice pracując w komunizmie dorobili się godziwej emerytury , że wszyscy milicjanci, prokuratorzy SB- cy dostali od wolnej Rzeczypospolitej dobre , czasami przesadne emerytury. Czemu więc nie wolno szukać innej drogi ? Czyż by komuś zależało na tym aby nas rzucić na kolana abyśmy nigdy z nich się nie podnieśli . Brak tu naszego kochanego Jana Pawła II . Nie odważyli by się , ci którzy dziś nami rządzą . Uważam , że są ludzie , którzy mają pomysły rozwiązania wszystkich naszych problemów . A może ten zły czas był nam potrzebny aby teraz wszystko robić lepiej ? Pytanie : Ile może przeciętny Polak w demokracji ? Czy dziś jakiekolwiek działanie ma sens ? Mimo wszystko tak . Trzeba próbować .